Weer: heftige buien met zon er tussendoor, 17 graden
Vanochtend was het nog regenachtig, maar na tienen werd het droger en precies tussen twee buienlijn in voeren we terug naar Woudsend. We lagen mooi beschut achter de bomenrij van ons aanlegplekje, maar dat had wel tot gevolg dat de boot door de harde wind helemaal vol lag met blaadjes en andere takjes en fliebeltjes van het struweel. In de haven de waterslang erop dus. Dit weer staat garant voor mooie foto’s! Een weekje thuis nu en volgende week opnieuw naar de boot, met hopelijk een wat rustiger westelijk wad, waar de havens tot nu toe mudvol waren.
Het is depressie weer. Een venijnig lagedruk gebied boven oost Engeland koerst rap langs onze kust naar Denemarken, met wind en regen. Vanochtend hadden we nog zuidenwind, die warme en vochtige lucht aanvoerde. We gingen redelijk vlot door de (spoor)bruggen van Leeuwarden, langs de Hempens en Wergea richting Grou. Op nadering van de eerste storing van het lagedrukgebied werd de wind meer ZW en nam hij toe. Morgen zitten we aan de achterkant van de depressie en daar zit de meeste wind met felle buien. Windkracht vijf krijgen we zeker en de meeste buien gaan hier in het Noorden vallen.
Passen en meten door de brug
We besloten daarom door te varen, zodat we morgen een kort tochtje terug naar Woudsend hebben. Vlak voor de regen losbarstte legden we aan bij de Holle Greft en de rest van de middag brachten we dus binnen door met een boek.
‘S avonds waren de eerste buienlijnen voorbij en klaarde het nog even lekker op. De wind viel weg en we konden nog even in een fijn zonnetje zitten, met uitzicht op de prachtige Geeuwpolder. We gaan morgen een weekje naar huis om daarna nog 2 weken met de boot op pad te gaan.
We lagen aan lagerwal en met windkracht 6 in de haven is het dan lastig wegkomen. Via een lange spring op een bovenwindse paal en met flink wat motor geweld kwamen we met de kop in de wind en konden we relaxt wegvaren. Door de harde wind en de resulterende opwaaiing was de stroming in de Ee nog sterker dan eerder, zeker 1,5 knoop tegen.
In de vaart door Burdaard voer de NB 24 Windroos voor ons (wij hadden vroeger ook een NB 24) en die maakte bovenstaande foto. Ze hebben op het Friese Wad ook nog enkele foto’s van ons gemaakt een weekje terug:
Tegen de harde wind en stroming in ging het richting Leeuwarden. 3 boten voor ons voer een grote tweemaster en die ging niet harder dan 4 knopen, dus daar bleven we in het smalle vaarwater achter hangen.
Een terp met een kerk.
Het was druk in Leeuwarden in de Prinsentuin. Maar er vertrok net een motorboot toen we door de Noorderbrug kwamen en met passen en meten in de harde wind konden we precies zo aanleggen dat de mast tussen twee hoge bomen in kwam. Aan beide kanten hadden we 50 cm marge.
We gaan richting Woudsend de komende dagen om een paar dagen thuis te zijn. We willen ook nog wat andere leuke dingen doen. Daarna gaan we nog twee weken zeilen.
In de ochtend was het lekker weer en we fietsten over het jaagpad van de Dokkumer Ee naar Bartlehiem en verder naar Wyns. Heel leuk om te doen en je krijgt een totaal andere blik op het landschap waar je normaal gesproken doorheen vaart.
Een foto van het beroemde bruggetje mag natuurlijk niet ontbreken.
In Wyns is een fietspontje, de Wynser Oerset, en het plan was om de terugweg aan de andere kant van de oeroude waterweg te aanvaarden, na ons gelaafd te hebben aan koffie en appeltaart in het naastgelegen etablissement.
Hij kwam net aanvaren toen we daar aankwamen en het bleek dat we geluk hadden: normaal vaart het pontje alleen vanaf 1300 uur ‘s middags. Maar toevallig zette hij twee jongens over van een nabij gelegen boerderij en wij mochten gratis mee terug. Helaas viel het plan om koffie met appeltaart te nuttigen in het water, want ook het etablissement ging pas ‘s middags open.
Gelukkig werden we getrakteerd op een openbare expositie van een lokaal kunstenaarscollectief en een lofdicht van Drs. P over het minuscule plaatsje.
Met een stevige wind in de rug vlogen we terug naar Burdaard, waar bij het Posthuis de koffie en appeltaart alsnog op ons wachtten. De middag verliep kil en nat, dus dat was lezen en dutten.
Na alle regen van gisteren en vannacht werden we wakker met een zonnetje aan een heiige hemel. Het was een beetje een plaknacht, dus we douchten in de kuip en vertrokken na het ontbijt richting Dokkum. Het Dokkumer Grootdiep is een mooi stuk natuur!
Zoals je op de volgende foto’s ziet, staat het water laag vanwege de regen en het spuien als gevolg daarvan.
En het gevolg van dat spuien is dan weer de flinke tegenstroom van ca 1,5 knoop, die we de hele route ondervonden, vooral bij smalle stukjes, waar het harder stroomt.
De lucht op de foto’s ziet er niet al te rooskleurig uit en jawel, bij de Willem Loré sluis bij Dokkumer Nieuwe Zijlen ging de hemel open en voeren we in een wit regengordijn de sluis binnen. Gelukkig bleef het bij deze ene bui, de rest van de dag hadden we prima weer. We gingen uit eten in het Posthuis (in Burdaard, niet op Vlieland) en blijven hier morgen een dagje om te fietsen over het jaagpad naar Bartlehiem.
Vanochtend was het direct warm en benauwd. En geen wind. Ik reed nog even nog het dorp om brood te kopen en we vertrokken op de motor. Nu eens niet over het Brakzand, maar met de omweg die de veerboot ook neemt.
Bij de sluis van Lauwersoog was het rustig en we werden vlot geschut. Op de grote meerpalen nestelen meeuwen en terwijl het vrouwtje al broedend de snavel open heeft om de hitte af te voeren, voert het mannetje intimiderende duikvluchten op onze boot uit.
Op naar ons favoriete plekje op het Lauwersmeer: het Stropersgat (zie bovenste foto). Wijds uitzicht over de natuur en het enige dat je hoort zijn de vogels. En het toenemende gerommel in de verte, dat steeds dichterbij kwam.
Aan het begin van de avond was het raak en na enige losse druppels barste het los. En niet een beetje:
Ruim 17 mm viel er binnen het uur. Ondertussen zaten ze bij de spuisluizen van Lauwersoog niet stil. Het Lauwersmeer verzorgt de afwatering van half Friesland en Groningen en met al die heftige buien gaan de sluizen wijd open, met als gevolg dat het waterpeil 30 cm zakt! Zelfs de boeien van het geultje liggen scheef. Veel verder moet het niet zakken, anders komen we hier morgen niet weg.
Inmiddels zitten we weer lekker buiten van onze koffie te genieten en het wachten is op de volgende bui. Hoewel de voorspelling is dat ze uitdoven gedurende de avond.
Weer: ‘s nachts veel regen, ‘s ochtends wegtrekkend met veel wind, later rustig en mooi zomerweer, 23 graden.
De depressie ten zuiden van ons land trok over ons heen terwijl de wind volgens de regelen der kunst meedraaide van Oost gisteren naar Noord vannacht. Zoals gebruikelijk zat de meeste wind aan de achterkant en dat merkten we. Op de eerst foto zie je het regen gebied wegtrekken en al snel nam de wind toe tot ZW 6 Bft. Gelukkig op kop en dat was voor de vertrekkers en aankomers beter dan de achterlijke oostenwind van gisteren.
Het werd vloed en de golven werden voor de op het wad liggende jachten steeds hoger. Te hoog voor het motor jachtje (de rechter boot van de 3 op het wad). Het sloeg van zijn anker en werd met de 6 Bft wind steeds hoger gezet en dreigde op de dijk te verdagen. Gelukkig was daar de KNRM om het terug te slepen en goed vast te leggen aan twee ankers met een flink lange lijn.
Geheel volgens voorspelling nam de wind aan het einde van de ochtend af om rond 1300 uur nog maar 2-3 Bft te zijn. De zon brak door en het werd gelijk warm en benauwd. Tijd voor een lekker fietstochtje door de kwelder. En zo werd het nog een fijne dag, zij het dat het weer onstabiel blijft (buien op komst!) en het later in de week hard gaat waaien. Morgen gaan we naar Lauwersoog en dan verder Friesland in. Aan het eind van de week gaan we dan wellicht weer het wad op.
We blijven een paar dagen op Schier. Fijne haven, je ligt eigenlijk midden op het wad en de bootjesmensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Dat was vandaag ook hard nodig, want met een stevige wind van achteren netjes aanleggen in een krappe haven is niet iedereen gegund.
Dat begon al met het vertrek van de eerste platbodems van af zo’n 2 uur voor HW dat om 1130 viel. Krakende boegsprieten, schrapende aanvaringsklampen, geschreeuw “achteruit!” en zwarte dieselwalmen kleurden de ochtend. Tja, als je je zwaarden niet omlaag doet gaat zo’n ding gewoon dwars uit.
Maar eerlijk is eerlijk, in ons vak met “scherpe” jachten was het niet veel beter, boegschroef of niet. Opvallend is dat veel schippers totaal hulpeloos toekijken vanachter helmstok of stuurwiel, terwijl vrouwlief en het volk op de wal dan wel aangemeerde schepen met man/vrouw en macht het dwarsgevallen schip zonder te veel schade in de juiste positie trekken aan de inderhaast in het gezicht geworpen landvasten vol knopen.
Een enkeling weet hoe het moet bij achterlijke wind: iets verder doorvaren, kont richting wal en achteruit, liefst met behulp van de schroef werking inparkeren. Een Duitser op een Compromis deed dat met zoveel verve dat hij applaus oogstte: Met een noodgang kwam hij aanzetten, kont richting wal, vol gas achteruit met met behulp van de wind en schroef werking kwam hij precies op z’n plek, een ei kon ertussen. James Bond had het niet beter gedaan.
Aangezien we nog een paar dagen blijven was het de moeite om de fietsen over twee boten te dragen. En lekker een stuk te fietsen. Bij de Westplas broedt een kolonie Lepelaars. Ze zijn laat dit jaar. Dat komt omdat hun nesten in de kwelder in April door een storm weggespoeld zijn. Ze zochten een meer beschutte plek en zijn opnieuw begonnen. We zagen ze gisteren ook al op het wad in en de haven.
De oostenwind komt van een depressie ten zuiden van ons land. Langzaam trekt hij in onze richting met de bijbehorende buien, met onweer en al. Ergens in de loop van de nacht bereiken de buien het noorden. Ook de komende dagen bepaalt hij het weer, dat onstabiel zal zijn met regelmatig buien. Toch zal er ook zon tussendoor zijn, dus we krijgen geen verregend weekend.
Weer: grijs en bewolkt, in de middag meer zon, 18 graden
Gisterenavond kregen we nog buren: een zware visserman platbodem. Geen probleem zolang het niet waait en dat deed het niet. Maar hij moest wel gelijk met ons vertrekken. Gelukkig waren het betrouwbare mensen en 0655 stonden ze aan dek met de motor gestart.
Het waaide hoegenaamd niet dus het werd een motor tochtje, waarin we veel zeehonden spotten. De wantijen kwamen we vlot over en op HW voeren we de Reegeul in naar de haven van Schiermonnikoog. Dat geultje lijkt dieper geworden. Twee dagen voor springtij hadden we op HW minimaal 180 cm water, ook op het laatste ondiepe stuk in het bochtje vlak voor de haven.
De haven ligt aardig vol, we liggen als 3e boot in de rij, maar: met mooi uitzicht op het wad. Daar liggen nog heel wat boten. Ik ben benieuwd of die er morgen, met Oost 4 Bft blijven liggen…
Verder was het een relaxte middag. We liepen naar het dorp voor wat boodschappen terwijl de zon er steeds meer bij kwam. Deden een dutje om het vroege opstaan te compenseren en genieten van de sfeer in de haven. Met LW kwamen er zowaar een stel Lepelaars fourageren in de haven!
Morgen blijven we hier en zondag kijken we het weer even aan. Een lagedrukgebied gaat voor onweer zorgen, dat ook maandag nog aanhoudt. We gaan het zien. De eerste week is in ieder geval met prima weer verlopen!
We hebben een lange nacht gemaakt. Daar waren we ook echt aan toe! De ochtend ging op aan een laat ontbijt, lezen/koffie in de kuip en boodschappen doen.
Na de lunch fietsten we naar het strand en vandaar over het pad door de duinen naar Ballum. Opvallend is dat deze route veel vlakker is dan vergelijkbare duinpaden op Vlieland of Schiermonnikoog. De zon scheen ongemeen fel en we hadden ons goed ingesmeerd.
In Ballum waren we toe aan een versnapering. Ik bestelde een coup “Chaos”, zo op het oog een normale sorbet. En zo zag het er ook uit toen het gebracht werd. “Er mist nog één ding”, zei de jonge ober met een big smile, “de chaos”. En hij keerde de coup met een klap om op een bord, zodat ik een sorbet “upside down” had. Hij smaakte er niet minder om en de vruchten waren alle vers. Dat heb je ook niet overal.
Langs de karakteristieke dorpstoren fietsten we verder naar de Ballumer bocht, met op de dijk een beeld van twee dijkwachten, die in storm de dijk inspecteerden. En verdere over de dijk langs het drooggevallen wad (in de Ballumer bocht zeer slijkig) terug naar de haven. Lekker dagje zo! Morgen weer varen!
