Vrijdag 29 mei t/m maandag 1 juni

• Vrijdag 29 mei: ankerboei Heeg; wind O 2-3
• Zaterdag 30 mei: Stavoren gemeentehaven; wind ONO 2-3 later af en toe 4
• Zondag 31 mei: Lemmer / Grote Brekken; wind ONO 5-6
• Maandag 1 juni terug naar Woudsend via Sloten; wind: O 3-4
• Weer: alle dagen schitterend zomerweer met toenemende temperatuur.
• Afstand van het weekend: 53 mijl, 147 mijl totaal.

Vrijdagochtend was er nog werk te doen. Ik moet zeggen dat ik langzamerhand helemaal klaar ben met die online meetings. Het verhoudt zich tot een echte ontmoeting als Lidl 0% tot Affligem triple. De kwaliteit van audio en video varieert van beroerd tot rampzalig, afhankelijk van hoeveel kids in da house aan het Netflixen zijn op dat moment. Het kost je brein veel meer moeite om chocola van het geheel te maken. Na drie uur van dat gedoe ben je wel op. Na de lunch stapten we opgelucht de auto in.

Het was heerlijk weer, ook in Friesland, dus we voeren naar de moorings bij Heeg, waar er nog eentje vrij was. Anders was ankeren natuurlijk ook prima. Eigenlijk beter, want je kunt zelf je ankerplek kiezen en je ligt net zo goed en veilig. We hadden een relaxte avond met mooi avondlicht en sliepen er goed op.

De volgende ochtend was idyllisch mooi. Wat is het toch fijn wakker worden en ontbijten met het geluid van de watervogels en de zon in de kajuit! Al snel werd het drukker op het water en na de koffie vertrokken we op zeil met zeer licht weer. Kluiver op de uithouder en met een rustig vaartje ging het richting Stavoren, waar het hoogseizoen was. We vonden nog een lege box van de vereniging, naast een boot met vijf kids van 10-12 jaar en een eenzame vader (“ze zijn niet allemaal van mij hoor!”). Nee daar kom je over een paar jaar wel achter als ze gaan puberen :-). Ze konden geen genoeg krijgen van het spelletje “Annemaria Koekoek”! Datzelfde spelletje speelden wij 55 jaar geleden op verjaarspartijtjes. What’s new? Gelukkig, er zijn nog kids die niet de hele dag op hun telefoon zitten. Opvallend trouwens: achter de Koebrug was nog ruim plek, maar telkens als er een sluis boten binnenkwam maakten die en masse rechtsomkeert richting marina…

Voor zondag was er O4 krimpend NO4 voorspeld. Perfecte wind voor een tochtje buitenom richting Lemmer vonden we. Nou dat pakte anders uit! Ten eerste was de wind een hele dikke 5 Bft. Ten tweede kromp hij niet rond het voorspelde middaguur, maar pas tegen het einde van de middag naar ONO en pas ’s avonds naar NO (nog steeds dik 5). Dat betekende vanaf de Vrouwenzand boei hoog aan de wind en vervolgens de hele tocht kruisen met 22-24 knopen schijnbare wind tegen. Nou is onze Noordkaper toch al geen loefbijter, maar met die rottige, afstoppende IJselmeer deining loopt de kruishoek fluks op. Kortom, de prachtige Gaasterlandse Hooge Klif trok tergend langzaam voorbij terwijl de hoge schoorsteen van het historische Ir. Wouda gemaal maar niet groter wilde worden.

We gingen tamelijk vlot door de grote Prinses Margriet sluis, waar de diverse huurbakken ondanks boegschroeven en luwte toch nog kans zagen dwars in de sluis te komen liggen. We voeren de Grote Brekken op en gingen onder de hoge wal voor anker. Nu liggen de Brekken NNO en de wind was NO (nog steeds dik 5), dus er stond nog een behoorlijke deining onder die hoge wal. Gelukkig nam de wind ’s avonds flink af en werden we getrakteerd op wederom prachtig avondlicht. We sliepen goed met 29 mijl kruisen achter de kiezen!

Na een rustige nacht was de wind geruimd naar O3-4. De boot was in Stavoren (eigenlijk zoals altijd daar als het een beetje waait) vol komen te liggen met blaadjes en zaadjes van de omringende bomen. Ze zaten echt overal, tot in de slaapzakken toe! Nu was het meest tijdens het kruisen zondag er wel afgewaaid, maar….. in de kuip. Tijd voor een flinke schoonmaak.

Na de lunch vertrokken we. Dat wil zeggen: niet. Want toen ik de motor startte kwam er geen water uit de uitlaat (altijd checken!). Foute boel! Ik had dat eerder dit seizoen ook al gemerkt: dat het water niet zo makkelijk kwam. Meestal was even toeren maken genoeg, maar nu werkte dat ook niet. De motor gaat dan schor brommen en als je het te lang laat duren gaan er dingen smelten…. Inlaat verstopt? Impeller (=schoepje van de koelwaterpomp) versleten? Ik de motorruimte in. Bleek dat het wierfilter leeggezogen was, er zat alleen lucht in. Eerst de makkelijke checks:

Check 1: inlaat verstopt? Ik deed de afsluiter dicht en verwijderde de toevoerslang. Afsluiter open en: een forse straal water spoot omhoog. Da’s in orde! Snel alles weer monteren en goed vastdraaien!

Check 2: zuigt het wierfilter lucht aan? Ik maakte de rubber rand (die niet heel schoon was) goed schoon, vulde het filter met water en draaide de deksel goed aan deze keer. Het viel me al op dat hij wel heel makkelijk met de hand losging. Dat was de oplossing, er kwam direct water uit de uitlaat. Gefixt!

Check 3 zou zijn geweest: de impeller demonteren en vervangen. Dat is een klus die sowieso weer moet gebeuren, net als het vernieuwen van de brandstoffilters. En zo nog wat meer klussen buiten en binnen. Volgende keer naar de boot wordt een klus weekend.

Daarna hadden we nog een relaxt tochtje terug naar Woudsend, geheel op zeil. De brug van Sloten vraagt dit jaar DRIE EURO bruggeld! Ik word later brugwachter. Bij de brug van Woudsend was het spitsuur met sloepjes en valkjes die allemaal vooraan bij/door de brug wilden. Zo leer je wel je boot stilhouden zonder boegschroef. Het was een heerlijk weekend!

Donderdag 21 mei t/m zondag 24 mei 2020:

• Donderdag: Woudsend – De Holken 8 mijl, wind ZO 2-3, zonnig, 22 graden.
• Vrijdag: De Holken – Stavoren – Workum 14 mijl, wind Z 4 ruimend ZW 5-6, bewolkt, enkele buien, ‘s avonds opklaringen, 18 graden.
• Zaterdag: Workum via Bolsward – Eilandje bij Heeg 16 mijl, wind WZW 6, half bewolkt 16 graden.
• Zondag naar Woudsend, 2 mijl, 194 mijl totaal.

We vertrokken donderdag ochtend vrij vroeg uit Utrecht, deden boodschappen bij de Spar in Woudsend (waar zowaar een rij stond) En zeilden in schitterend weer het Heegermeer op. Dat idee hadden meer mensen! Het was bijna net zo druk als in het hoogseizoen. De wind was lauw loene maar we kwamen vooruit. We deden er de hele middag over om bij Galamadammen te komen. Voor de jachthavens gingen we bakboord uit de Holken in. Dat is een klein meertje waar je prima beschut kunt ankeren. Een zwoele zomeravond werd ons deel, we bleven nog lang buiten zitten.

Vrijdag werden we wakker onder een bewolkte hemel waar wat regen uit viel. We voeren naar Stavoren om boodschappen te doen. We wilden eindelijk dat IJsselmeer wel weer eens zien. Gaandeweg was de wind al weer toegenomen en met ZW 5 gingen we door de sluis, rolden de kluiver uit en gingen noord uit met Makkum als einddoel. Helaas hadden we buiten het zich ontwikkelende koufront gerekend. Normaal heb je bij een koufront heldere luchten met felle buien, maar dit koufront leek meer op een warmtefront: aaneengesloten, dikker wordende bewolking, eerst een paar spetters en dan langzaam meer regen. Tot het stevig regende en de wind toenam tot dik 6 Bft. De keus was snel gemaakt om bij Workum binnen te lopen. Dat idee hadden meer mensen! Bij de kleine sluis was het stervens druk en na een uur wachten en doorschuiven vonden we in 1 van de beide gemeente havens nog net 1 vrije box. Inmiddels was het front over en klaarde het breed op , zodat we nog een fijne avond in de kuip hadden tot het echt te koud werd.

Zaterdag vertrokken we rond 1100 uur en tankten water. En we kochten nieuwe landvasten; de oude begonnen echt behoorlijk te slijten. Voor de spoorbrug van Workum gingen we bakboord uit richting Bolsward. De tocht door de kanalen was vrijwel geheel bezeild en het was rustig qua scheepvaart. Het woei erg hard: dik 6 Bft, met af en toe vlagen van 28-31 knopen. En dat landinwaarts! Vlak voor Bolsward ging het in ZO richting naar IJlst, waar de spoorbrug open stond, en vandaar naar Heeg. Dit is een mooie tocht die weinig mensen maken en die bij westenwind geheel bezeild is.

Het eiland bij Heeg is het domein van zeil scholen en in het seizoen is het er enorm druk. We waren er nog nooit geweest en wilden het wel eens van dichtbij zien. Dit aanlegplekje is met deze harde WZW wind perfect beschut en er was nog plek zat. Veel Valkjes met dektenten erover en stelletjes eronder. Dat doet ons erg denken aan onze eerste zeiltochten met z’n 2-en heeeel vroeger. Lekker hoor, zo’n paar dagen weg!

8-9-10 mei 2020: Woudsend – Goingarijpster Poelen – Akkrum – Sitebuurster Ee en weer terug

• Vrijdag en zaterdag, 18 mijl, 139 mijl totaal
• Weer: zonnig, 20 graden
• Wind: geen, verwachting voor zondag NNO 3 toenemend 5.

Het weer was te mooi om thuis te blijven. Vrijdagochtend hadden we nog wat klussen te doen, maar rond lunchtijd waren we op de boot. Helaas was er zo goed als geen wind, maar rustig tuffend met de motor op 1400 toeren voeren we richting Sneekermeer en vonden een mooi plekje bij Goingarijp aan een natuurgebied/eiland met ganzen, meeuwen, rietgorzen, kwikstaarten en rietzangers.

Zaterdagochtend ontwaakten we bij een stralende hemel en rimpelloos water. De ochtend koffie smaakt bij deze omstandigheden altijd extra lekker en we deden rustig aan. Via de Nieuwe Zandsloot voeren we naar Akkrum, door de openstaande spoorbrug en via de Peanster- en wijde Ee naar ons plekje voor de nacht. Achter het anker deze keer, want er zijn meer mensen die het water op gaan. De aanleg stijgers liggen aardig vol.

Grouw ligt dichtbij en daar kun je veel, heel veel sloepjes huren en dan een leuk rondje varen door de Oude Venen en terug over de Ee. Het wordt hoog tijd dat ze daar -net als in Giethoorn- overgaan op electrische sloepen want het voortdurende motorgeluid verstoort het natuurgevoel behoorlijk. We hadden natuurlijk ook een stuk verder van de doorgaande route moeten gaan liggen….

Morgen wordt de warme lucht in de loop van de dag verdreven en neemt de noordenwind gedurende de dag in kracht toe. Kunnen we in ieder geval de terugweg zeilen! Vooralsnog hebben we er helemaal geen spijt van dat we nu in Friesland liggen, we hebben echt in zo’n weekend het gevoel van een mini vakantie.

Dinsdag 28 april 2020:

• Goingarijpster Poelen – Woudsend 9 mijl, 120 mijl totaal
• Vertrek 0940, aankomst 1300 uur.
• Wind: NO 3
• Weer: toenemende bewolking, regen, 8 graden

Na een goede nachtrust was het een rustige ochtend waar gaandeweg het laatste bleke zonnetje schuilging achter de toenemende bewolking. De wind was vannacht gedraaid van NW naar NO op nadering van een depressie die onder ons doortrok en een groot regengebied met zich meebracht.

Na het ontbijt vertrokken we met een rustige achterlijke wind op alleen de kluiver, goed ingepakt in vele lagen. Het was lekker en rustig zeilen over een stil Sneekermeer en Prinses Margrietkanaal.

De bewolking werd dikker en dikker en bij de afslag naar Langweer vielen de eerste druppels. Het regende niet hard en niet de hele tijd, dus zeiknat werden we niet. Wel koud. Het is altijd opvallend hoe je met droog koud weer het goed ingepakt heel aangenaam kunt hebben en dat zodra het regent het een stuk kouder wordt. Dat je natte handen krijgt zal zeker meespelen. Fijn was dat we de hele tocht konden zeilen.

Om 1300 uur legden we in onze thuishaven aan, kon de kachel aan en werden de zeilpakken te drogen gehangen. Het werd een regenachtige middag met cup-a-soup (de Hot Chocolade waren we vergeten in te kopen), lezen, een tukje doen, borrelen, eten koken, afwassen, koffie en de avond zal er weinig anders uitzien (behalve dan het koken en afwassen 🙂 ). We maken ons op voor de laatste nacht aan boord. Het was fijn toch nog een weekje op de boot te kunnen zijn. We hebben geen haven gezien en dat bevalt eigenlijk ook wel prima, behalve dat je af en toe wel eens echt goed wilt douchen. Goed om er even helemaal uit te zijn. Op naar de volgende ongewisse periode.

Maandag 27 april:

• Heeg – Woudsend – Goingarijpster poelen 12 mijl, 111 mijl totaal
• Vertrek 0830, aankomst 1400 uur
• Wind ZZW 3
• Weer: zonnig, 16 graden

Ik stond om half acht op en toen was het nog aanpoten om om 1030 in de thuishaven te zijn om Gonnie op te pikken, die vandaag weer aan boord kwam. Om te beginnen zat de boot onder de grote muggen. Schoonmaken dus. Vervolgens richting Woudsend en halverwege even naast de Schone Waardin een praatje met Albert maken. Ineke was niet mee want te koud. Ze hebben geen kachel, dus ja dan is het wel stoer met nachten van 3 graden en dagen van krap 10!

Ik deed boodschappen in de uitstekende Spar en kwam exact gelijk met Gonnie in de haven aan. Timing is alles! Na de koffie vertrokken we voor een heerlijke zeiltocht met veel zon en een lekker windje. Op het Sneekermeer was het druk met zeilers, maar natuurlijk geen wedstrijden in verenigingsverband, waardoor je in normale vakanties hier over de boten bijna naar de overkant kunt lopen. En het zeilen een uitdaging is als je de wedstrijdvelden niet wilt storen.

We vonden een mooi aanlegplekje aan de kant van de Goingarijpster poelen midden in een vogelgebied en genoten van een mooie middag met onze privé rietzanger en avond met meeuwen en ganzen. De kuipdouche deed goede diensten en de handdoeken hangen te drogen in de laatste avondzon. (Zie bovenste foto). Dat zal ook voorlopig de laatste zon zijn die we te zien krijgen. Morgen slaat het weer totaal om. We hopen maar dat het meevalt qua regen. Het goede nieuws is dat de wind dan gedraaid is naar NO en we dus wederom een bezeilbare tocht hebben.

Zondag 26 april 2020:

• Holle Greft – Heeg 9 mijl, 99 mijl totaal
• Vertrek 1245, aankomst 1500 uur
• Wind: veranderlijk 2
• Weer: oplossende bewolking, ‘s middags zonnig, 12 graden

Na een koude rustige nacht was het een vredige, zij het bewolkte ochtend. Ik had geen haast dus goed ingepakt met een boek was het goed toeven in de kuip met koffie en uitzicht op het natuurgebied met alleen vogelgeluiden en af en toe een passerend scheepje. Behalve de vogelgeluiden was er aan de landzijde ook een vreemd, ritmisch raspend geluid hoorbaar, met onregelmatige tussenpozen. Het klonk een beetje als een rits die je heel snel open of dicht doet. Het werd duidelijk veroorzaakt door een dier, maar welk? Wie het weet mag het zeggen.

Na de lunch vertrok ik op de motor want de wind was zo goed als afwezig. De lucht was inmiddels helemaal open getrokken en de zon gaf ondanks de 11 graden die het was veel warmte. Na de brug van Uitwellingerga maakte ik een ommetje door de Witte en Zwarte Brekken onder Sneek. We komen daar nooit, want het is voor zeilboten geen doorgaande route. Maar het bleek een heel mooi natuurgebied met vele aanlegplekjes en meerboeien.

Door de Jeltesloot ging het vervolgens richting Heeg. Daar ontwaarde ik 4 meerboeien en ik besloot er aan eentje te gaan liggen. Van Corona maatregelen was weinig te merken, het was druk als altijd bij Heeg. Rond 1700 zag ik een North Beach de Woudsender Rakken invaren. De radarreflector, de manier waarop de stagfok opgebonden was, het petje, het postuur; met de verrekijker op 500 meter afstand kon het niet missen: de Schone Waardin van zeilvrienden Albert & Ineke. We appten wat heen en weer en zwaaiden staand op het dek met de verrekijker in de hand naar elkaar. En maakten veel te ver ingezoomde foto’s. Maar maakt niet uit, is toch leuk!

Rond half zes werd het rustig op het water zodat ik met goed fatsoen kon douchen in de kuip. Jawel, buitentemperatuur 12 graden. Door het motoren lekker heet water, gelijk afdrogen, niks mis mee! Gelukkig geen wind!

Ja, zo’n meerboei. Heel leuk en veilig (trekkracht 12 ton!) maar wij zitten altijd met het waterstag: dat is het stag dat van de punt van de boegspriet naar de boeg op de waterlijn loopt, vandaar de naam. De lijnen naar die boei schuren altijd tegen dat waterstag, wat binnenin de boot keihard klinkt (hij staat snaarstijf, dus elk geluidje wordt versterkt.) Op de foto zie je mijn oplossing, die hopelijk garant staat voor een goede nachtrust.

Zaterdag 25 april 2020:

• Nije Kruispolle – Holle Grêft, 10 mijl, 90 mijl totaal
• Vertrek 1015, aankomst 1400 uur
• Wind: NNW 3 afnemend 2
• Weer: bewolkt, later opklaringen, 11 graden

Ik was vroeg gaan slapen en om 700 uur wakker. De buren bleven nog even liggen. Althans: toen ik 1015 vertrok was alles nog in diepe rust. De Fluezen waren goed bezeilbaar met ca 10 knopen wind. Maar koud was het wel, zonder noemenswaardige zon.

Toen ik voorbij de luwte van het dorp Heeg gedobberd was, bleek de wind ook echt ingekakt tot een knoop of 4 en zeer veranderlijk, zodat ik een keer bijna op de lage wal verzeild raakte. Gelukkig start de motor altijd (afkloppen). Met ca 1600 toeren en 4 knopen vaart ging het rustig de Jeltesloot af en bakboord uit het Prinses Margriet kanaal op, waar de bruggen nog wel draaien in het weekend. Alle provinciale bruggen draaien een soort winter regime i.v.m. De corona maatregelen en dat betekent dat ze in het weekend dicht zijn. Ik heb niet de indruk dat het echt werkt, want het is ongeveer even druk als normaal in het weekend eind april.

De Holle Greft is een favoriet aanlegplekje even ten noorden van Uitwellingerga met schitterend uitzicht op de polder vol met allerlei vogels, maar vooral ganzen, die af en toe met veel kabaal opvliegen. In het prachtige avondlicht maken we ons op voor een stille en koude nacht, want de wolken zijn helemaal opgelost.

Vrijdag 24 april:

• Woudsend – Morra – Nije Kruispolle 13 mijl, 80 mijl totaal
• Vertrek 1245, aankomst 1630/1845 uur
• Wind: NNW 4-5
• Weer: zonnig, ‘s avonds wolkenvelden, 11 graden

Gonnie is vanwege werk een aantal dagen naar huis dus ik heb het rijk alleen. Het begint met een klus ochtend. Het voorste deel van de bilge (het deel onder de kajuit) en de binnenkant van de ankerbak zien kans goed vuil te worden. Schoonmaken dus! Kan ik mooi ook de kussens luchten en de plaat onder het bed schoonmaken, want ook daar verzamelt zich veel stof. En dan een technische klus die al twee jaar op zich laat wachten: nieuwe boordlichten. De oude zijn weliswaar spatwaterdicht maar zijn niet bestand tegen onderdompeling (wat bij flinke zeegang van voren regelmatig voorkomt) Het al dan niet zoute water corrodeert de contacten met als gevolg dat het licht uitvalt.

Ik heb al een paar jaar een nieuw setje LED boordlichten liggen, dus met de ankerbak open vanuit de binnenkant was het nu echt tijd om ze te monteren. Op zich een simpele klus, ware het niet dat je alles boven het water met uitgestrekte armen moet klaren. Enorm oppassen dus dat er niets in het water valt. Maar: gelukt: deze lichten zijn waterdicht geseald en voor de zekerheid kit ik de behuizing rondom af. Zoals je op de foto ziet zijn het twee zeer felle puntjes licht. En toch gebruiken ze samen maar 3 watt.

Na de lunch voer ik naar de Spar in het dorp en sloeg voor 3 dagen in. Op het water bleek er veel meer wind te staan dan voorspeld: 4-5 Beaufort. Omdat de Fluessen zo mooi bezeild waren ging het richting Galamadammen. Het plan was een voor ons onbekend aanleg plekje aan de noordzijde van de Morra, maar daar aangekomen was het vol. Nou ja, er was nog een klein gaatje, maar dat durfde ik met 5 Bft en solo zeilend niet aan. Ik keerde om richting Nije Kruispolle en ging ten noorden daarvan ten anker in een mooi baaitje dat beschutting biedt tegen elke wind waar noord in zit.

In tegenspraak met de voorspelling nam de wind niet af maar nog meer toe en om 1830 besloot ik -met zin in een goede nachtrust- toch naar het eilandje zelf te gaan, waar je heel beschut ligt. Ook hier lagen heel wat boten, maar er waren nog boxjes genoeg over. En de anker manoeuvre met stevige wind solo volbrengen was ook weer eens geoefend. Prima dagje!

Donderdag 23 april 2020:

• Swarte Walde – Woudsend, 10 mijl, 67 mijl totaal.
• Vertrek 1100, aankomst 1330 in de Woudsender rakken, na het avond eten naar de jachthaven.
• Wind: O 3 afnemend OZO 2
• Weer: zonnig, 20 graden

Na een stille en goede nacht stonden we rustig op en na de koffie kruisten we de Fluessen op richting Woudsend. Dit meer is breed en diep genoeg om goed te kunnen kruisen. We hebben het zwaard een klein stukje op omdat we anders soms de bodem raken, maar op de vaareigenschappen heeft dit bij licht weer weinig invloed.

We willen dit water -waar we vaak zullen zeilen- goed leren kennen en zoeken dus de grenzen op qua diepte. Zodat we in de toekomst weten wanneer we overstag moeten. Vandaag betekende dat, dat we twee keer fors vast liepen. Dat is op de Noordkaper geen probleem, want je haalt het zwaard even verder op (en 1 keer ook het roer) en je kunt weer verder. Wel even de motor aan anders kom je niet door de wind en wordt je verder de ondiepte op geblazen. Maar nogmaals, met zulk licht weer is het nooit een probleem.

We legden aan bij de Woudsender Rakken voor een fijne middag , waarin we ook wat poetswerk deden. De boot zat aardig onder het zand. En er moesten nog stukjes in de was. En ik maakte eindelijk een elastische bevestiging voor de neerhouder van het beweegbare deel van het roer.

Na het avondeten en de koffie voeren we met tanend licht terug naar de jachthaven. De wind is inmiddels gedraaid naar het noorden, dus zo warm als vandaag zal het niet meer worden. Maar het weer blijft rustig en goed.

Woensdag 22 april:

• Woudsend – Swarte Walde 7,5 mijl, 57 mijl totaal
• Vertrek 1330, aankomst 1530 uur
• Wind: O 4
• Weer: zonnig, 15 graden

Ik moest nog even op school zijn én ik heb onze tuinmuur wit geverfd! Da’s eer van je werk! Daarna de auto in en na de lunch op de boot maakten we los met schitterend weer. Met achterlijke wind op alleen de kluiver maakten we voldoende vaart voor een relaxt tochtje richting Koudum.

We liggen op een prachtig en zeer rustig Marrekrite plekje nabij Koudum op een meertje dat vreemd genoeg Swarte Walde (zwarte woud) heet. De wind ging ‘s avonds liggen en we hadden een heerlijke rustige avond en nacht. Het avondlicht en later de sterrenhemel waren adembenemend. Strooilicht heb je hier niet, dus je ziet enorm veel sterren.

Het wordt een korte meivakantie met korte tochtjes maar met het rustige mooie weer is het genieten in de natuur.