Dinsdag 17 oktober 2017:

• Eilandje bij Elahuizen – Stavoren, 7 mijl, 1060 mijl totaal.
• Vertrek 1100, aankomst 1300 uur
• Wind: WZW4-5
• Weer: oranje zon en lucht door Saharastof en as van de bosbranden Portugal, 15 graden

Gisteren stak ik nog de loftrompet over de meerboeien, die overal in Friesland worden neergelegd. Na vannacht verdient het verhaal -zacht gezegd- enige nuancering… In de loop van de avond nam de wind toe tot 4-5 Bft en draaide naar ZW. Daardoor liep de deining van de Fluessen om het eilandje heen, maar wij lagen daardoor precies in in de luwte van een hoge bomengroep.

We hadden beide landvasten door de ring van de meerboei gehaald, zodat de boot minder zou gieren.  Door de luwte schuurden de landvasten echter voortdurend tegen het waterstag (dat is het stag van het eind van de boegspriet naar de waterlijn). Daar kwamen we pas achter toen we te kooi lagen. Een half uur proberen te slapen, wat natuurlijk niet lukte. De op zich zachte geluiden worden binnenin de romp flink versterkt. Ik me weer aankleden en met de zaklamp naar buiten. Ik maakte beide landvasten aan één zijde van de boot vast, zodat ze niet langs het waterstand zouden schuren. Rust! Ongeveer een uurtje. Toen was de boot door de deining van opzij gaan draaien en lag de meerboei zelf tegen de romp te bonken. Erg hard ging het niet en de boeien zijn van plastic, maar slapen? Ho maar!

Om 01:15 uur gingen we beiden maar weer in de kleren. Chagrijnig doet de situatie geen eer aan… Motor gestart en 50 meter verderop gingen we voor anker. Goeie oefening: nachtelijk ankeren, want het was werkelijk pikkedonker: de dichtstbijzijnde lichtbron was zeker 2 kilometer verderop. Om kwart voor twee lagen we er weer in en nu was de nachtrust gegarandeerd! Conclusie: er gaat niets boven het eigen anker!

Vanochtend werden we wakker met een raar oranje ochtendlicht. De zon was oranje alsof hij onderging, maar hij stond daarvoor al teveel boven de einder. We lazen later dat dat kwam door het Saharastof en as van de Portugese bosbranden, dat met de zuidelijke stroming meegevoerd is. Ik heb er helaas geen foto van. De 7 mijl naar Stavoren legden we op de motor af, pal tegen de WZW wind in. Na de lunch deden we wat klusjes aan de boot en verder was het een rustige middag, waarin de zon zich niet meer liet zien, maar het niet koud was.En dan ben ik jarig vandaag! Wat we vierden met een etentje in het café op de oude haven. En met de talloze felicitaties via de social media, What’s app etc. Toch leuk dat er zoveel mensen aan je denken!

Morgen en overmorgen is het rustig weer. Het blijft de rest van de week een zuidelijke wind, dus we maken van het rustige weer gebruik om zuidwaarts te komen. Vanaf vrijdag staat er veel meer wind, maar gelukkig geen windkracht 8, zoals eerder deze week voorspeld was. Het ziet ernaar uit dat we zondag al thuis zijn, want die dag ziet er niet best uit. Maar niet zeuren, we boffen enorm! Al vier dagen onderweg in oktober en het regenpak is nog niet uit de kast geweest!

De oude haven van Stavoren ligt er rustig bij.