Handig moet je ook zijn om zo’n ding te monteren in een bestaande boot. Ten eerste moet er een “gever” bovenin de mast gemonteerd worden: zo’n schoepenrad dat zowel snelheid als windrichting opneemt en doorstuurt naar het meetinstrument. Dat gaat dan via een kabel, die eerst door de mast loopt, dan door het dek moet en vervolgens tussen dek en plafond door naar achteren naar het metertje. Dat dan ook weer van stroom moet worden voorzien…

De kabels, dat is de ellende. Het is een enorm gefrut. Ik begin echter met de meter. Die is van hetzelfde type als de bestaande log/dieptemeter en ik monteer hem er pal boven. Er moet een gat van 50 mm in het kajuitschot geboord worden. De ruimte daarachter is heel krap dus er moet ook een gat in de binnenkant van de kajuit. In die ruimte lopen echter ook snoeren van de dieptemeter en het is uitkijken dat je die niet doorboort. Dit is het makkelijkste deel.

Dan trek ik de kabel van de mastvoet naar achteren. Ik doe hem door een kabelgootje dat ik naar achteren tussen dek en plafond doorschuif. Helaas, daar moet de zaak een hoekje om en dat is een crime, er is maar een paar mm ruimte. Ik ontkom er niet aan om een gat te maken in plafond en achterschot. Uiteindelijk lukt het om de kabel het bochtje om te krijgen en naar de meter te leiden. Nu nog de 12 volt stroomvoorziening. Die wil ik aftappen van de dieptemeter die 5 cm lager zit. Helaas kan ik er niet bij. Er zit niets anders op dan een gat te frezen in de richting van de dieptemeter tot ik er wel bij kan. Daarna is het makkelijk: draadje strippen, polariteit bepalen en voedingskabeltje van de windmeter vastsolderen.

Nu nog mooie houten afdekplaatjes maken voor de lelijke gaten.

Een weekend later is de mast aan de beurt. Helaas is het dertig graden in de windstille haven. Eerst de mast naar beneden. En dan proberen de kabel (die aan het schoepenrad vast zit) van boven naar beneden door de mast te krijgen. Ik wil hem door dezelfde gaten leiden als de marifoonkabel, dus we trekken eerst de marifoonkabel naar boven, met een trekveer eraan vast, zodat we ook weer samen met beide kabels terug naar beneden kunnen. Helaas gaat het mis: de kabels blijven bovenin ergens achter steken en we trekken de trekveer los. Shit, wat nu………

Goed, nu de trekveer van boven naar beneden leiden, maar dan hebben we een probleem: beneden in de mat zit een klein gat, waar we die kabel doorheen moet zien te krijgen. Dat lossen we als volgt op: we bevestigen een stevig en soepel stukje touw aan het uiteinde. Met een tot een haakje gebogen ijzerdraadje pielen we net zolang tot we het touwtje te pakken hebben (oog pal op het gaatje om te zien wat je doet) en dan trekken we de veer naar buiten. Door ervaring wijs geworden doen we het nu voorzichtig en gaan af en toe op en neer om de moeilijke stukjes te overwinnen. Het lukt nu zowaar!

Als de kabels allebei onderin naar buiten steken, bevestigen we de gever aan de mast. Ik heb een hoekstukje staal goed tegen roest behandelt. ik bevestig het met 3 popnagels aan de mast (het gatenboren is makkelijk maar je moet wel opletten dat het gevertje exact verticaal komt). Tussen het hoekstaal en de mast doe ik een op maat geknipt stukje plastic folie: dit is om corrosie tussen het staal en het aluminium van de mast te voorkomen. Popnagels en moeren van de gever sluit ik af met locktite. De mast kan weer omhoog. Pffff, tijd voor een koude douche.

Het dekdoorvoertje is snel gemaakt. Je moet niet bang zijn om te boren. Afsluiten met wat kit en tenslotte binnen de zaak aan elkaar maken met een kroonsteentje (bij het maststrijken moet het tenslotte ook weer loskunnen).

Drie dagen werk voor een luxe ding……. ach, het klussen zelf is ook leuk….. we zullen zien hoeveel lol we eraan hebben.