Lekker actief dagje. We konden verhuizen naar een box, waar je toch een heel stuk rustiger ligt dan aan de hoofdsteiger. En waar we bovendien morgen makkelijk weg kunnen zonder buren te storen. We fietsten de 9 km naar het Oude Posthuis en nuttigden aldaar een “exquise” lunch, bestaande uit een droge bruine bol zonder boter, 2 minuscule kroketjes, een plasticje mosterd, verlepte sla blaadjes en blokjes half groene tomaat. En dat voor slechts €28,-!
Het mocht de pret niet drukken. Met de wind in de rug fietsen we terug op onze vouwfietsen, die eigenlijk alleen geschikt zijn voor korte tochtjes.
We gingen uit eten bij de Lutine met broer Matthijs, die elke zomer op Vlieland kampeert. Gezellig! En dan niet te laat naar bed want morgen vroeg weer op!
Heerlijk uitgeslapen tot bijna 0900 uur! Dat is wat anders dan gisteren, toen we 0545 opstonden! Croissants en verse jus ‘d’orange bij het ontbijt en een zonnetje in de kuip: het ultieme vakantiegevoel!
Terschelling in de verte
Het werd een relax dagje met wat lichte klusjes aan de boot, helpen verhuizen van de buren, fietsen naar het dorp voor de boodschappen enzovoort. Een veel lezen natuurlijk.
De haven is en blijft bomvol. Op het havenhoofd wapperen twee rode vlaggen en het bord laat niets te raden over. Het is ook eigenlijk te druk. Tenminste, als je zoals wij de rust zoekt. Dat hebben de mensen op de boten die westelijk van het dorp droogvielen of ankerden in ieder geval begrepen! Gelukkig zijn onze nieuwe buren van vandaag ook rustig.
‘S Middags fietste ik over de zeedijk naar het eind van het dorp en -al dan niet geïnspireerd door de Tour, die vandaag een verschrikkelijke bergetappe heeft- besloot ik omhoog te fietsen naar de vuurtoren. Pittig klimmetje van de 10e categorie 🙂 in ieder geval op een vouwfietsje!
Het uitzicht was fenomenaal met dit mooie weer. Zie de foto’s hieronder. Lekker hoor, zo’n dag dat je niets hoeft! Morgen nog zo eentje!
Zeezijde vanaf de vuurtoren.Wadzijde vanaf hetzelfde punt.
0545 uur stonden we op en na een efficient ochtend ritueel vertrokken we onder een stralende hemel terwijl het al 17 graden was. Met goede wind en stroom mee schoot het lekker op. Eigenlijk hadden we om 0500 uur moeten vertrekken, dan waren we op HW bij de kruising Omdraai/Inschot geweest en hadden we kunnen afsteken naar het Franse Gaatje en de omweg om de Richel heen kunnen vermijden. Volgende keer!
Nu hadden we op de Omdraai stroom tegen en voor de wind kracht 3 schoot het niet echt op. Eenmaal in het Inschot hadden we weer stroom mee en met uitgeboomde kluiver maakten we nog 5 knopen over de grond.
De Richel lag al goed droog en er staan inmiddels echte duinen op met begroeiing. Die zullen nog maar zelden onderlopen, dus het wordt langzaamaan een echt eiland.
Vervolgens draaide de wind naar ZZW en nam toe tot 4 Bft. Het laatste stuk langs Vlieland motorden we tegen de wind en de eb in.
Vlieland was mudvol, we konden er nog net in en kregen een krap plekje langs de hoofd steiger aan lagerwal. Het aanleggen ging desalniettemin goed. Privacy ho maar, maar ach ook wel prima zo. Er kwamen nog twee boten lang ons liggen. Rustig volk. Inmiddels is de haven vol en dus gesloten.
We blijven hier drie nachten en dan gaat het richting Ameland. Lekker om even bij te komen na twee behoorlijk lange tochten en vroeg opstaan.
0700 stonden we op met motregen. Af en toe piepte er een zonnetje door het wolkendek maar over het algemeen was het druilerig. Wegens inefficiënt sluis gebruik (brede platbodem liet z’n bijboot dwars drijven zodat er maar 3 boten in de kleine sluis konden) duurde het even voor we op zout water waren. Eenmaal buitengaats klaarde de lucht wat op en konden we heel prima zeilen met forse stroom mee, het was inmiddels 2 uur na HW.
De viskwekerijen
Nabij de drijvende vis fabrieken bij de afslag naar het scheurrak viel de wind vrijwel weg dus was het een half uurtje motoren. Eenmaal afvallend konden we weer zeilen, maar even later vielen we nog meer af en kwamen de 5 knopen wind, die naar het noorden geruimd was, pal van achter. We hadden nog een knoopje stroom mee en voeren de wind dood, dus de laatste 2 mijl ging de motor weer aan. Precies op de kentering van de stroom liepen we de haven van Oudeschild binnen. Inmiddels was het helemaal opgeklaard.
Op Texel was nog meer dan voldoende ruimte in de haven en dat is prettig. Veel zien we niet van het eiland, want we willen naar Vlieland. Nu kan het nog maar volgende week, als het noorden ook vakantie heeft, is het daar gelijk mudvol. Hoe dan ook, het betekent om 0700 vertrekken om even na HW op de splitsing Scheurrak – Inschot te zijn en dan de ebstroom mee te hebben naar Vlieland. We hebben even getwijfeld of we een dagje op Texel zouden blijven. Maar morgen is de wind goed (ZW) en woensdag is hij NW, wat betekent dat de 2e helft van de tocht naar Vlieland niet of nauwelijks bezeild is.
De aanloop van Oudeschild
Dus: morgen op voor dag en dauw, een tocht van 30 mijl en dan enkele dagen op Vlieland blijven om te genieten van het heerlijke eiland!
Vannacht lagen we goed achter het anker en de stevige wind en de buitjes konden ons niet deren. We sliepen goed dus. We hebben sinds dit seizoen (nu de mast eraf is geweest en weer erop gezet) een gek probleem met de lichten in de mast top. We hebben daar een rondschijnend wit licht dat dient als ankerlicht en een drie kleuren licht dat dient als navigatie verlichting als we in het donker zeilen. Als we er 1 aanzetten, gaan beide branden. Degene die aangezet is het felst, de ander minder fel. Als we ze beiden aanzetten brandt alleen het ankerlicht. In alle gevallen branden op de schakelaars beide lampjes. Er lopen 3 draden in 1 kabel de mast in naar boven: een gemeenschappelijke min/aarde en twee plus draden die geschakeld worden. De lampjes zijn LEDs. We hebben ons hoofd erover gebroken. Er kan sluiting zijn tussen enkele van de drie draden en er kan er eentje los zitten boven in de mast. We kunnen het niet verklaren.
Wat we gedaan hebben is de draad van het ankerlicht losgehaald. Het drie kleuren licht doet het nu prima. Daarnaast hebben we een los ankerlichtje aan een losse kabel met 12V plug, die we al uit de North Beach tijd hadden. Je hangt het in het achterstag. Ik heb er een LED lampje ingezet dat bijzonder weinig stroom verbruikt maar wel veel licht geeft. Prima. Maar dat raadsel…….
De spoorbrug bij Workum
We voeren van onze anker plek naar Workum, gingen onder de Sudergoabregge door om bij Watersport winkel de liefde tank en jerrycans te vullen met GTL, dat inmiddels even duur is als benzine. En we kochten een nieuwe vlag want de oude was kapot en totaal verschoten. Na de lunch gingen we via de Workumer trekvaart en het Van Panhuiskanaal naar Makkum. We konden zowaar ook nog een stukje zeilen.
De ligplaats innemen in Marina Makkum ging niet zonder slag of stoot. Dat wil zeggen: via een spring achteruit de box in ging zonder problemen. Alleen -terwijl we nog aan het vastmaken waren- vertrok de buurman. Hij vergat een spring los te maken en zijn preekstoel boorde zich in onze reling. Vervolgens was het vol gas vooruit en werd de reling opnieuw geattaqueerd. De maat stond er bij en keek ernaar, nul actie. Gonnie ving de klappen op en zit dus vol blauwe plekken… Gelukkig hebben we geen schade en de onfortuinlijke schipper kwam later z’n excuses aanbieden. Dat was weer netjes.
Morgen gaan we vroeg weg om met zwakke NNW wind richting Texel te zeilen. Het is in Kornwerderzand om 0824 HW en de stroom bij Oudeschild kentert rond 1400 uur. Ruim de tijd dus, ook al is het niet helemaal bezeild. Het ziet ernaar uit dat we mooi zomerweer krijgen, dus we hebben er zin in!
We deden het vanochtend rustig aan: inpakken, huis aan kant maken laatste wasjes. Na de lunch vertrokken we en in Woudsend waren we nog wel even bezig om de boot in te ruimen.
1600 vertrokken we naar een Marboei bij Heeg. Bewolkt weer, pittige wind, maar een klein stukje op de motor. Bij de passantenhaven van Heeg bleek een rockfestival aan de gang. We lagen pal benedenwinds van het podium dus we konden flink meegenieten. Dat wil zeggen: zolang de muziek aanhoorbaar was.
Powerchords en gutturale klanken…
Tegen 2200 uur was het blijkbaar tijd voor de hardrock bandjes. Dus: powerchords A, G en D (meer smaken hebben die lokale rock bandjes blijkbaar niet) en gutturale klanken op geknepen toonhoogte uitstotende zangers. Volume gelijk op 10 natuurlijk. Dat werd ons te bar en volgens de website zou het tot 0100 uur duren.
We maakten los van de Marboei en met een knik in de schoot verwijderden wij ons in stilte van de teringherrie. Net voorbij de Langhoekspolle gingen we onder de hoge wal voor anker, op ruime afstand van de fuiken. Rust! En dat is exact waar we aan toe zijn. De vakantie is begonnen!
Een korte maar heftige tocht vandaag. We hebben getwijfeld of we zouden gaan, maar windkracht 6 moeten de boot en wij aankunnen, dus on y va! We dachten erover ‘s middags te gaan varen, omdat de wind dan iets zou afnemen, maar tegelijkertijd was er regen voorspeld. Ook niet aantrekkelijk.
We voeren met twee riffen en stagfok. Het eerste stuk voerde langs de Noord-Hollandse kust en daar waren wind en zeegang alleszins te behappen. Maar eenmaal voorbij de vuurtoren van De Ven kregen we de volle laag. De gemiddelde windsterkte was ca. 25 knopen, met uitschieters naar boven en naar beneden. Met deze zeil voering was de boot prima in balans en we voeren constant boven de 6 knopen.
Voorbij het Vrouwenzand was het vrijwel pal voor de wind. We rolden de fok in. Met hoge golven van achteren was het intensief sturen. Achteraf had ik liever een bulletalie gezet. Normaal doen we dat alleen op zee maar de zeegang was hier meer dan vergelijkbaar en een stuk korter. Een bulletalie is een lijn van het uiteinde van de giek naar voren. Hij voorkomt een ongeplande (klap)gijp.
Vlak voor de haven ingang, die open ligt voor ZW wind en golven, werd de wind nog sterker en bouwden de golven verder op. De windmeter begon te piepen, wat betekent dat de ware wind boven de 30 knopen ligt. Later vertelde de sluiswachter dat hij 34 knopen was toen we binnenliepen. Pfff! Het strijken van het zeil en buitenboord hangen van de stootwillen is een opgave in deze omstandigheden en tegelijkertijd moet je de boot bestuurbaar houden en voorkomen dat hij verdaagt op lager wal.
Gelukkig werd de sluis voor ons open gehouden en stonden er stewarts klaar om de lijnen aan te nemen. Maar zo’n sluis opening waar de deining recht naar binnen loopt met 7 Bft. is voor je gevoel ERG smal hoor! Het aanleggen ging zonder kleerscheuren en toen de sluisdeur eenmaal dicht was, was het leed geleden.
We legden aan aan de Schans waar voldoende ruimte was. Inderdaad heeft het de hele middag verder geregend. Tukje en boekje dus. Gelukkig hadden we gisteren al boodschappen gedaan. Morgen naar Skipsmaritiem voor nog enkele klussen en dan is het huiswaarts.
Tot ongeveer 1500 uur bleef het droog. Weinig wind, grijs en een graadje of 20, dus best uit te houden. Ik had zin in een klusje en pakte de rugleuningen van de kuip aan. Daar zaten nogal wat beschadigingen aan en los daarvan waren ze veel minder mooi dan de zittingen die zo mooi opgeknapt zijn. Dus: steeds fijner schuren en dan polijsten met de nieuwe machine en ze zien er mooier uit dan ze ooit geweest zijn. Nu alleen nog de twee zittingen aan stuurboord van antislip voorzien en de kuip is weer helemaal als nieuw!
De AH heeft een nieuw gebouw dat een stuk verder van de haven ligt dan voorheen, dus dat was een flinke wandeling en met een zware rugzak terug. Weer aan boord keerden we het schip handmatig, zodat het vannacht en morgen met de kop op de krachtige ZW wind ligt. Dat vaart een stuk makkelijker weg dan achteruit tegen windkracht 6 in, want we liggen helemaal achterin het “straatje” tussen twee steigers.
Morgen wacht ons dus een pittig tochtje naar Stavoren, want zoals bekend zit de meeste wind altijd achter de depressie (die vannacht met veel regen over het land trekt). Maar met wind van achter en alleen kluiver of stagfok is het altijd wel te doen.
Scheepstimmermansbedrijf “De Hoop” bij de sluis van Workum
Zaterdag 4 juni:
Workum – Enkhuizen 18,5 mijl, 39,5 mijl totaal
Vertrek: 1030, door sluis 1115, aankomst 1530
Wind: NO 4
Weer: zonnig, wolkenvelden, 20 graden
Het was een heerlijke zeildag. Uiteraard was het druk bij het kleine sluisje van Workum, maar de sluiswachter leidt alles in goede banen daar. De €5,- sluis- en bruggengeld betaal je tegenwoordig met een mobiel pin apparaat. Het traditionele klompje houdt hij nog wel bij de hand als reserve. Handig maar romantisch is het niet. Ik was nog speciaal naar de supermarkt gegaan om wat contant geld te scoren…
Er stond een goed windje, dat wel wat veranderlijk van richting was, maar globaal pal van achteren kwam. We voeren alleen op de kluiver, dus met 4 Bft. ging het niet super hard. Vandaar dat we vier uur deden over de 16 mijl van havenhoofd tot havenhoofd.
De IJsselmeer deining was als vanouds “choppy” en naar je gevoel onevenredig hoog voor de windsterkte. We zijn goed ingeslingerd, zullen we maar zeggen.
Voor het eerst sinds lange tijd legden we weer eens aan bij de Compagnieshaven. Met Pinksteren altijd erg druk en zo ook nu. Toch kregen we nog een mooie plekje langszij de hoofd steiger, zij het helemaal achteraan. We zijn zo gewend dat we altijd een plek aan de binnenkant van een kop steiger krijgen, dat we eerst per ongeluk daar gingen liggen. Dat werd dus verkassen, want de havenmeester had de 14 meter box toch echt voor een grotere boot nodig.
Nu in de avond is de NO wind wat toegenomen en loopt er wat deining de haven binnen. Morgen, met meer oostelijke wind, zal dat nog wel wat meer zijn. Nou ja, we slapen er goed op. Morgen komt er ook een stevig onweersfront over en het is onzeker hoe laat precies. We blijven morgen een dagje hier. Hopelijk blijft het nog even droog en kunnen we de stad nog in. Ik heb ook nog wat klusjes op het programma staan.
Na de passage van het onweerslaag draait de wind 180 graden naar ZW en kunnen we maandag mooi terug naar Stavoren.
Na een rustige nacht en even rustig op gang komen vertrokken we met prachtig weer voor een korte tocht richting Workum. Eigenlijk was het plan om naar Makkum te gaan, maar bij Workum gekomen vonden we het wel prima en we hadden nog wat klusjes te doen (en dat blijft nog wel even).
De oude zware bakskist luiken werden omhoog gehouden door gasveren. De luiken zijn nu (zonder het hout erop) een stuk lichter, dus ik maakte een simpel systeem met beugeltjes, een lijntje en elastiek met een haakje om de luiken open te houden zonder dat ze tegen de kuip lieren stoten. Er waren her en der in de gelcoat wat gaatjes dicht te stoppen (onder meer van de verdwenen gasveren), dus ik ging met gelcoat aan de gang. Het hardt snel uit, maar ik moet het nog glad schuren en polijsten.
En dan hebben we een nieuw zonnepaneel. We hadden een goedkope Chinese van 110 Watt (althans dat stond erop), maar die ging het steeds slechter doen. Ik kocht twee Victron 40 Watt panelen en verbond die met scharnieren aan elkaar. Die leverden vanmiddag op het midden van de dag liggend in de volle zon samen met het vaste paneel op het voordek maar liefst 8,5 A oftewel ruim 100 Watt! Twee keer zoveel als het Chinese prul…
De panelen zijn een stuk zwaarder en kunnen zonder bezwaar op het dek liggen zonder risico op wegwaaien. Je legt ze neer waar op dat moment de meeste zon is. En als we zeilen klap ik ze dubbel en passen ze binnen in de kast met zeil kleding, stormvast opgeborgen. Ideaal voor warme anker dagen waar de koelkast veel stroom trekt.
