Maandag 21 oktober

• Harlingen – Himpens 19 mijl
• Wind: ZZW 4-5
• Weer: half bewolkt, 15 graden

Het was een vreemd dagje, en totaal anders dan gisteren: Een heerlijk relaxte ochtend na een regenachtige nacht. Krantje kopen bij de Hema en de tompoucen weerstaan. Boodschappen doen bij de AH alwaar ons de nieuwe bonuskaart opgedrongen werd. Het omhulsel bedekt met teksten over hoe serieus AH onze privacy wel niet neemt 🙂 (volgens mij zit er stiekem een GPS en een camera in zodat ze werkelijk alles van je (w)eten…..)

Vijf voor één gingen we door de brug van de Noorderhaven en de inmiddels openstaande keersluis, en direct stuurboord uit naar de Tjerk Hiddes sluis. Op het van Harinxma kanaal stond een goede (halve) wind en alleen op de kluiver maakten we 4-5 knopen voortgang. Bij elke brug rolden we hem in en erna weer uit.

Er was weinig verkeer, dus met alleen de wind in onze oren en het kwartierlijkse geratel van het boemeltje tussen Harlingen en Leeuwarden was het genieten bij een zeer aangename temperatuur van wel 15 graden! En dat terwijl we ook wel tijdens de herfstvakantie meermaals onze boot ’s ochtends onder het ijs aantroffen…

Het van Harinxma kanaal is een oud, rustig kanaal, wat betekent dat de natuur het een beetje overneemt: geen damwanden maar begroeide oevers, en vele watervogels in de rietkragen. Stamboekvee door de hoge temperaturen nog steeds op het land (!).

Bij Leeuwarden wordt dat radicaal anders: industrie tot en met. Bovendien is men overal aquaducten aan het graven, dus is het een puinhoop van modder, staal, kranen, graafmachines en ander zwaar materieel. Voor de spoorbrug moesten we anderhalf uur wachten, pas na 18.00 uur konden we zuidelijk van Leeuwarden langs, in de schemering. Ook moesten we lang wachten voor de vier bruggen, met als gevolg dat we in het stikdonker bij ons beoogde aanlegplekje aankwamen. Ook daar allerlei werkschepen en machinerie, spaarzaam verlicht met LED lampjes. Vaarweg gestremd heet dat.

Doorvaren in het donker dus, met onze krachtige schijnwerper de onverlichte boeien vinden en aanlichten, en zo vonden we tenslotte toch nog de steiger van aanlegplekje nummer twee, in the middle of nowhere, maar wel lekker rustig. De wind is afgenomen tot 3-4 Bft en loeit zachtjes door het stag. En verder hoor je alleen het water klotsen. We zullen ongetwijfeld weer lekker slapen!