Donderdag 8 augustus 2019:

• Edam – Stavoren 26 mijl, 471,5 mijl totaal
• Vertrek:  0945, aankomst 1530 uur
• Wind: WZW 5
• Weer: licht bewolkt, 21 graden

De dag begon onbehoorlijk vroeg. We lagen naast het havenrestaurant en om 0530 uur ging het alarm aldaar oorverdovend af. Zonder aanwijsbare reden. Na 5 minuten hield het vanzelf op, om 20 minuten later weer af te gaan. En zo door tot 0730. Om 0630 voer een levensgrote baggerschuit met zware dieselmotoren en dito dampen achteruit het haven kanaal uit en moest precies bij ons die lastige bocht bij de smalle ingang maken. De hydraulische motor van de boegschroef moest vol aan. Afijn, de nachtrust die zo fijn rustig begon eindigde veel te vroeg in lawaai en stank.

Later die ochtend sprak ik de uitbater van de tent en die vertelde dat het elke nacht raak was. Leuk voor de gasten van de aangrenzende camping! Hij had het over spinnetjes die voor de voeler liepen, ikzelf dacht meer aan bepaalde knaagdieren, hopelijk de kleine variant. Maar de buurbrouw fluisterde me toe dat ze ook de grote -minder plezante- variant had zien scharrelen bij het vuilins…. Afijn, wegwezen dus!

Wat volgde was een perfecte zeildag met zon, water en wind. Met windkracht 5 iets ruimer dan halve wind (en na Enkhuizen met halve wind) gingen we voortdurend boven de 6 knopen.

De sluis van Stavoren was natuurlijk superdruk en dat viel nog niet mee: met 5 Bft. en bijbehorende deining van achteren die schuine nieuwe sluis invaren, zonder dat je overzicht hebt over waar je precies kunt aanmeren. Dat blijft toch stressen. Je zou bijna naar een boegschroef verlangen. Nou toch maar niet, voor de prijs van een boegschroef kun je namelijk een leuke 2e hands auto kopen… en we kwamen zonder kleerscheuren door de sluis.

In Stavoren is het erg druk in verband met zeilwedstrijden met Skûtsjes van de IFKS dit weekend. Eerst lagen we in een te krappe box bij de vereniging tegenover de pomp, later in een grotere box tegenover het eiland, en toen we terug kwamen van de sateetjes bij eetcafe Max, was er vlak bij de Koebrug een perfect plekje vrij gekomen. Perfect omdat het beschutting biedt tegen het slechte weer, dat er aan komt: Morgen klam weer met vette onweersbuien, en zaterdag een heuse zomerstorm met dik windkracht 8 op de dijk en vlagen tot 45 knopen…. Als morgen de buien vroeg komen, varen we wellicht ’s middags met Z4 de Fluessen op, en zo niet, dan liggen we hier zaterdag ook nog met die storm. Lekker beschut achter de huizen en met de kop op de verwachte wind.

Inmiddels is het hier strakblauw en een prachtige rustige avond met afnemende wind. Het is moeilijk voor de te stellen dat het de komende dagen zo gaat spoken.

Woensdag 1 mei 2019:

• Workum – Stavoren, 13 mijl, 205,5 mijl totaal
• Vertrek 1100, aankomst 1430 uur
• Wind: NW 2, later 3, daarna WNW 2.
• Weer: grijs, bewolkt, droog, 9 graden

We stonden laat op en deden rustig aan vanochtend, dus we vertrokken pas om 1100 uur onder een grijze hemel. We gingen vlot door de bruggen van Workum. Er stond nagenoeg geen wind, en die er stond was recht van achteren. Op de lange Vliet deed een platbodem heldhaftige pogingen om te zeilen, maar harder dan 0,5 knoop ging het niet. De zeilen hingen slap van de gaffel naar beneden en Duitse middelbare mannen gebruikten het gewicht van hun bierbuiken om de giek dwarsscheeps te houden. De schipperse vond het allemaal best. Het schip nam daarmee meer dan de halve breedte van het vaarwater in beslag, dus we moesten er even achter blijven hangen vanwege tegenliggers. Vandaar dat ik het weet van die 0,5 knoop.

Op de Fluessen nam de wind tijdelijk iets toe tot kracht 3 en was het prima zeilen tot aan Galamadammen. Daar werd zowel de wind als de route meer westelijk, dus gingen de zeilen weer neer.

Bij de brug van Warns kwamen we onze zeilvrienden Ab en Ineke tegen in hun North beach 24. dat hadden we ook wel verwacht, want we wisten dat ze in Stavoren lagen. Met alleen op hun kluiver en met windkracht 2-3 van achteren hadden ze nog een tijdje te gaan tot Langweer. Hopelijk komen we ze nog een keer tegen dit seizoen en is er gelegenheid tot borrelen en eten!

In Stavoren liggen we op ons favoriete plekje bij de Koebrug en natuurlijk hebben we weer heerlijk gegeten bij eetcafé Max, dat is vaste prik in Stavoren. Morgen blijven we een dagje hier en dan is het definitief huiswaarts!

Dinsdag 30 april 2019:

• Langsturte poel – Workum, 13,5 mijl, 192,5 mijl totaal.
• Vertrek 1045, aankomst 1500 uur
• Wind: NNW 2-3
• Weer: grijs, eerst miezer, 10 graden

Kil en grijs was het vanochtend, met een miezer in de lucht. Thermisch ondergoed, pakken, petjes en handschoenen aan dus. In de loop van de dag zou het opklaren, maar daar kwam weinig van. Op de motor ging het door de Holle Greft naar het Prinses Margriet kanaal naar de brug van Uitwellingerga, waar -zoals altijd- werkzaamheden aan de gang waren om de stokoude  basculebrug nog een paar jaartjes te laten werken.

Na de brug gingen de zeilen omhoog en met weinig achterlijke wind dobberden we naar de Jelte sloot. Daar ging het met een knik in de schoot een stuk vlotter. Evenals op de Fluessen, waar het goed zeilen was. Het was allemaal bezeilbaar tot aan het Gaastmeer, waar de wind kromp naar NW, zodat het laatste stukje naar Workum op de motor moest.

In Workum zijn de afgelopen jaren twee nieuwe passantenhavens gegraven, waar het prima toeven is, zeker in het voorseizoen als het nog rustig is. Tot een 44 voet mega jacht ons het zicht ontnam, hadden we mooi uitzicht op de kerk. Hetzelfde mega jacht, dat direct na aankomst precies bovenwinds van ons de BBQ aanstak en grote hompen vlees begon te verkolen. Tja…

Ons uitzicht is tevens op het nieuwe kunstwerk van twee water spuwende leeuwen. In elk van de elf steden van Friesland is zo’n kunstwerk gemaakt, dat altijd iets met de stad zelf en met water van doen heeft. En wat -zoals vaak bij moderne kunst-  voor allerlei ophef zorgt. In dit geval zijn de leeuwen aan voor- en achterzijde voorzien van een vervaarlijk gezicht en opgerichte zwans en spuiten ze op random momenten water naar elkaar. Ophef of niet, er staan voortdurend toeristen te fotograferen. En alle kunstzinnige achtergronden ten spijt: de grootste aantrekkingskracht voor kinderen en volwassenen blijkt te zijn om te proberen op de zeldzame ‘droge’ momenten tussen de leeuwen door te sprinten en daarbij de spuitende fonteinen water te ontwijken. Dolle pret! Of de kunstenaar dat nou in gedachten had?

Al met al toch een koud maar lekker zeildagje!

Maandag 29 april 2019:

• Grouw – Langsturte poel, 10 mijl, 179 mijl totaal.
• Vertrek 1045, aankomst 1415 uur.
• Wind: NNW 2-3
• Weer: zwaarbewolkt, 12 graden

De dag begon stralend, koud en met mist. Tegen de tijd dat het ontbijt achter de rug was, was de mist opgetrokken en kwam er langzaamaan wat bewolking opzetten. We deden de boodschappen in de gloednieuwe supermarkt dichtbij en vertrokken op zeil met een zwak achterlijk windje. Zachtjes gleden we over het Pikmeer naar Akkrum en vandaar richting Terherne. Inmiddels was het geheel bewolkt, maar de buien trokken ten zuiden van ons langs, dus we hielden het de hele dag droog.

Koud was het wel, zo zonder zon. We liggen hier op een mooi en zeer rustig Marekrite plekje midden in de natuur tussen de vogels ten zuiden van het Sneekermeer na een trage maar lekkere zeildag.

Door de smalle slootjes van de Princenhof.

Zondag 28 April 2019:

• Aanlegplek Langdeel – Grou, 9 mijl, 169 mijl totaal.
• Vertrek: 1200, aankomst 1500 uur.
• Wind: vrijwel geen
• Weer: bewolkt, vanaf 1400 langdurige regen. 9 graden.

Het was koud vanochtend, met een waterig zonnetje. Terwijl de barometer al flink gestegen was, hing er nog steeds een lagedrukgebied boven ons hoofd, vandaar dat er vrijwel geen wind was. Ik had nog wat werk voor Intro te doen, dus we vertrokken om 1200 met droog weer. Voor de brug van Warten moesten we natuurlijk wachten, want die heeft pauze van 1200-1300 uur. mooi tijd om te lunchen.

Vervolgens op een slakkengangetje door de Princenhof, een oud veengebied van smalle ondiepe slootjes, veenpolders en uitgegraven petgaten, die samen een wirwar van waterwegen en -weggetjes vormen, gelegen in een schitterend natuur gebied.

Met ons schip kunnen we met half opgehaald zwaard overal varen, maar het voelt alsof de Noordkaper te groot is voor het gebied. Een 16 kwadraat of een Valkje, dat is eigenlijk wel de max. In dit gebied had ik als 14-jarige vroeger zeilles, waarbij de instructeur je express vast liet lopen aan lager wal en je jezelf met de vaarboom maar moest zien te redden.

Het gebied barst van de vogels. Prachtig om te zien! Via de Geau ging het richting Grou, terwijl links en rechts regenslierten zichtbaar werden. In de stromende regen legden we aan in de passantenhaven en het word pas rond 1900 uur echt droog, terwijl de zon voorzichtig doorbrak. Het lagedrukgebied verplaatst zich langzaam NO-waarts en we zitten inmiddels in de noordelijke wind. Het Pikmeer ligt er vredig bij in het tanende avondlicht.

Zaterdag 27 april 2019:

• Harlingen – aanlegplek Langdeel, 20 mijl, 160 mijl totaal.
• Vertrek: 1130, aankomst 1630 uur.
• Wind: ZW 5-6
• Weer: half-zwaar bewolkt, buien en zon, 11 graden.

Het weer viel erg mee vandaag. Vanochtend een enkel buitje, waardoor helaas de aubade van de plaatselijke harmonie om  0800 uur in het water viel. Of zouden ze het dak niet op durven vanwege de harde wind? Hoe dan ook, om 0900 uur stonden ze samen met de drumband van hartenlust te toeteren op het bordes van het stadhuis, waar ik gisteren nog een nachtfoto van maakte:

We vertrokken om 1130 en gingen vlot door de Tjerk Hiddes sluizen. Met flinke ruime wind voeren we op de kluiver met een beetje motor bij door het van Harinxma kanaal richting Leeuwarden. Omineuze luchten kwamen ons achterop, maar veel regen hebben we niet gehad. Een paar spatjes, dat was het wel. Maar koud was het, vooral als de zon even verstek liet gaan.

Bij Dronrijp zijn ze een nieuwe brug aan het bouwen, de oude basculeburg had het gehad. Als tijdelijke ‘brug’ ligt er een veerpont dwars over het water, die tweemaal per uur even dwarsuit draait, zodat de scheepvaart erdoor kan.

Koeien in de wei, volgens Gonnie veel te veel op een klein plekje. Een mooi plaatje, dat wel. Frieser kan niet.

En dan door de spoor- en verkeersbruggen ten zuiden van Leeuwarden, dat is een saai stuk langs woonwijken en flats. Aan het eind van de middag namen buienactiviteit en wind zoals verwacht nog wat toe en werden de luchten nog wat zwarter.

Dat leverde ook heel mooie plaatjes op van regengordijnen en regenbogen.

We liggen heel rustig op een Marekrite plekje bij Warten. Inmiddels is de wind gaan liggen en maken we ons op voor een rustige nacht. Wat we morgen gaan doen? Geen idee!