Zondag 24 augustus 2014:

• Enkhuizen – Naarden 30 mijl, totaal 2432 mijl
• Vertrek: 1100 uur, aankomst 1730 uur
• Wind: eerst ZZW 3-4, toen windstil, daarna W4-5
• Weer: buien trokken noordelijk van ons voorbij, half bewolkt, 14 graden

Onze laatste zeildag! En zowaar werden we met een lekker zonnetje wakker en deden we alles op z’n zondags. We gingen vlot door het naviduct bij Enkhuizen. Helaas bleek de voorspelde westenwind nog even op zich te laten wachten, het was ZZW. We voeren dus hoog aan de wind een ZO koers richting Lelystad. Noordelijk van ons trokken inktzwarte luchten over Enkhuizen en het IJsselmeer. Wij kregen alleen enkele spatjes mee.

Een vliegboot zie je maar weinig in Nederland.

Toen die omineuze luchten voorbij waren, hield de wind er helemaal mee op. Motor aan dus. Een uur later kwam dan eindelijk die westenwind. Aangezien we aardig naar het oosten waren gegaan, was dat toch weer hoog aan de wind richting Pampushaven. Met goede wind en flink wat zon hadden we nog een mooie zeiltocht deze laatste dag. Om half zes waren we weer in onze thuishaven. We hadden onze ligplaats opgezegd, maar hij was nog vrij, dus we konden er zo gaan liggen. Morgen regelen we de zaak in het kantoor. Wat fijn dat we nog een echte zeildag als laatste tocht cadeau kregen!

We kijken terug op een geweldige tocht! Vergeleken met ons eerste rondje UK in de North Beach 24 waren we veel meer relaxt met een groot vertrouwen in ons eigen kunnen en dat van de Noordkaper. We hebben enorm genoten van de overweldigende natuur, de haventjes met hun eigen historie en cultuur, de Britse gastvrijheid en voorkomendheid, het leven op zee en de autonomie en verbondenheid die je samen hebt bij het leven op een schip. Wat hebben we ongelofelijk veel gezien. Hoeveel leven (vogels, vissen) zijn we tegen gekomen op zee. Wat hebben we een leuke en aardige mensen ontmoet. Wat hebben we geboft met het weer! Wat hebben we veel gezien en geleerd over de historie en de cultuur van Engeland en Schotland! Hoeveel vormen en kleuren kunnen water, kust, strand, wolken, rots, licht en lucht aannemen!

Stelling: je leert een land het beste kennen door er omheen te varen!

Zaterdag 23 augustus 2014:

• Stavoren – Enkhuizen 14 mijl, totaal 2402 mijl
• Vertrek: 1130 uur, aankomst 1530 uur
• Wind: Z3, in buien 6
• Weer: zware buien, 13 graden

Bovenstaande foto zegt genoeg over het weer van vandaag. Toen we uit de sluis voeren, kwam deze lucht ons tegemoet. Een grote platbodem met gasten, die met ons in de sluis lag, maakte direct rechtsomkeert. De vele zeiltjes die je ziet zijn van deelnemers aan de 24 uurs race. Die hebben het flink voor hun kiezen gekregen!

Buien met een zg. rolwolk ervoor zijn de heftigste. Even uitleggen: een bui ontstaat doordat warme lucht snel opstijgt tot grote hoogte en bij afkoeling de waterdamp in de lucht condenseert tot druppels, die als regen naar beneden vallen. Boven het warme water van de zee en het IJsselmeer gaat dit proces nog sneller. De druppels worden door de zeer sterke opwaartse winden omhoog gevoerd tot het zo koud wordt dat ze bevriezen. Hagel! Eveneens door deze sterke stromingen wordt de lucht statisch geladen en ontstaat onweer. Vandaar dat onweer en hagel vaak samengaan: voor beide is die sterke opwaartse wind nodig. Doordat de lucht aan het oppervlak wordt weggezogen de hoogte in, ontstaat er een plaatselijk lagedruk gebiedje en waait de wind dus altijd naar zo’n bui toe. Het lijkt daardoor dat hij zich tegen de wind in verplaatst, maar dat is dus schijn. Hij maakt zijn eigen wind.

Een bui bestaat dus uit een enorme kolom warme lucht die met kracht naar boven gevoerd wordt. Bovenin koelt die lucht sterk af. Deze daalt met enorme snelheid af aan de buitenkant van die bui. Beneden botst deze koude, dalende lucht tegen de warme lucht die de bui ingezogen wordt en krult hij omhoog: een rolwolk, zoals op de foto hierboven, waar de grens tussen warme en koude lucht scherp is afgetekend.

Met de regen en hagel bereikt de koude lucht het oppervlak, waardoor de wind 180 graden draait en heftige vlagen optreden. Uit voorzorg hadden we twee riffen gestoken en voeren we op de stagfok. Daarmee kunnen we (bijna) alles hebben. Gelukkig viel het mee met de wind: het was even 25 knopen en daarna nam hij weer af tot 12 knopen. De regen kwam wel met bakken uit de hemel en het zicht liep terug tot zeer slecht.

Vervolgens konden we prima zeilen naar Enkhuizen, hoewel we moest kruisen omdat de wind in de zuidhoek bleef. Vlak voor de bestemming kwam er weer zo’n inktzwarte lucht opzetten, deze keer bezaaid met bliksemflitsen. De zeilen waren net opgedroogd, dus we doekten de zaak snel op en de laatste mijl gingen we op de motor. Zoals wel vaker deze week legden we aan in de stromende regen… Gelukkig komt daarna meestal zonneschijn…

Vrijdag 22 augustus 2014:

• Fluessen – Stavoren, 9 mijl, 2388 mijl totaal
• Vertrek: 1125 uur, aankomst 1325 uur
• Wind: ZW 5-6
• Weer: bewolkt, veel regen, 13 graden

Dit was wel een heel herfstige dag! Wind, regen, koud. Na een goede nachtrust op het eilandje (wat heerlijk dat je geen verkeer hoort!) deden we vanochtend alles heel rustig aan in de (vergeefse) hoop dat het wat minder zou gaan regenen. We hoefden maar een klein stukje Fluessen en verder was het door kanalen, dus met de wind pal tegen was zeilen er niet bij. We waren precies op tijd in Stavoren en hadden net de boot aan kant voordat de volgende stortbui losbarstte. Idem met boodschappen doen: we waren nog niet binnen of het hoosde weer.

Aan het begin van de avond brak de lucht wat op en ruimde de wind naar NW. Gelegenheid tot een lekkere wandeling over de dijk via de oude haven, waar de Noordkaper 31 Ome Jan lag. Op de dijk zelf vogels en schapen, die ongetwijfeld ook blij waren met het tijdelijk droge weer.

Bij de sluis was het een gedrang van jewelste. Het bleek de start van de 24 uurs race te zijn: vaar in 24 uur zoveel mogelijk mijlen over een aantal vastgesteld, maar vrij te kiezen rakken. Fijn voor de deelnemers dat het weer nu opgeknapt is en de wind afgenomen tot zo’n 4 Bft.

Morgen gaan we terug naar Enkhuizen, hopelijk met beter en bezeilbaar weer. En dan is zondag ons allerlaatste traject van deze lange tocht: naar onze homeport Naarden…

Donderdag 21 augustus 2014:

• Stavoren – Fluessen, 9 mijl, totaal 2379 mijl
• Vertrek: 1030 uur, aankomst 1300 uur
• Wind: ZW3-4 in buien 5-6
• Weer: half bewolkt, buien, 14 graden

Een kort dagje vandaag, vooral omdat we weer even de sfeer van het Friese binnenwater wilden proeven. Het weer was rustig, maar koud. Op de kluiver voeren we op ons gemak het Johan Friso kanaal af, over de Morra, langs Galamadammen en de Fluessen op.

Daar kwam ons een flinke bui achterop, zodat we in no time wederom doornat en koud waren. Het dichtstbijzijnde eilandje leek daardoor erg aantrekkelijk! In het Noorden van het land zijn de vakanties alweer voorbij en ook het koude natte weer zal ertoe bijdragen dat het hier rustiger is dan normaal in het seizoen.

De mensen van de boot achter ons kwamen een praatje maken: ze kenden ons weblog en hadden veel belangstelling voor de Noordkaper. Ze zijn even aan boord geweest en waren enthousiast over het schip en de ruimte binnen.

Wat volgende was een relaxte middag, waar de zon ook nog even om de hoek kwam kijken en het onder de buiskap goed toeven was met een boek en een dikke trui. Een fleece deken over de benen doet ook wonderen. In de lij van het eiland waren cursisten van de zeilschool druk in de weer met valkjes. Altijd leuk om te zien. Een jong stel in een valk legde voor ons aan en drapeerde de dektent over de boot voor de nacht. Koken op één gaspitje, slaapzakken uitrollen op de kuipvloer. Zo zijn wij ook begonnen met zeilen toe we 20 waren! Niettemin zijn we erg blij met de ruime kajuit en het kacheltje, dat ’s avonds snorrend de kou verdrijft. Laat de nacht maar komen. Je hoort alleen de wind.

Op de dijk van Stavoren kun je bijna altijd mooie avondlicht foto’s maken.

Woensdag 20 augustus 2014:

• Enkhuizen – Stavoren, 12 mijl, 2370 mijl totaal
• Vertrek: 1115, aankomst 1415 uur
• Wind: WNW 3-5
• Weer: half bewolkt, enkele bui.

Vandaag een kort tochtje naar Stavoren, met beduidend beter weer dan gisteren. Er stond een prima windje en we voeren netjes tussen de buien door, die voor en achter ons langs schoven. In de buien zat veel minder wind dan gisteren. Alleen bij de nadering van de haven werd het even 6 Bft.

Bij Stavoren is een nieuwe, tweede sluis gebouwd om de enorme drukte tijdens het seizoen het hoofd te bieden. Na de nodige vertraging is hij eindelijk klaar. We vinden hem goed gelukt. Hij is energie neutraal (door o.a. zonnepanelen) en past goed in het landschap, is creatief vormgegeven en heeft zelfs een bezoekerscentrum.

De nieuwe sluis.

Vanavond aten we  -zoals altijd als we hier zijn- in Café Max, waar het altijd goed smaakt en de muziek goed is. Daarna het avondwandelingetje met de min of meer verplichte avondlicht foto.

Avondlicht op Stavoren mét onze schaduwen…

We merken dat we de dagen aan het aftellen zijn. Ons avontuur zit er bijna op. Deze laatste dagen op overbekend water is eigenlijk al een beetje thuis komen. En dat is ook wel prima, hoewel we weer erg zullen moeten wennen aan het leven als landrot.

Marken met opbouwende buienluchten.

Dinsdag 19 augustus 2014:

• Muiden  – Enkhuizen 25 mijl, totaal 2358 mijl
• Vertrek: 1100 uur, aankomst 1600 uur
• Wind: ZW 3-8
• Weer: veel zeer pittige buien, 14 graden

Dit was een heftig dagje! Er bouwden zich heel snel veel heftige buien op met veel wind erin. De verwachting was ZW 4-5 toenemend 5-6, maar in de buien zat veel meer wind, alsmede heel veel regen. Tussendoor scheen de zon af en toe. De maximum  temperatuur werd rond 0930 bereikt (14 graden), daarna werd het alleen maar kouder. Momenteel is het 11 graden. In augustus!

We hadden direct al een rif gezet. In de eerste de beste bui zat al gelijk 28 knopen wind (windkracht 7), dus het tweede rif zat er snel in. Tussen de buien in kakte de wind in tot 3-4 Bft, dus we voeren op die momenten met 2 riffen in het grootzeil, kluiver en stagfok.

In de tweede bui zat zomaar 35 knopen wind, een dikke 8 Bft! Dat is hard hoor! Dan kost het flink wat moeite om die grote lap zeil van de kluiver in te rollen. Het lukt gelukkig wel dankzij de goede  samenwerking. Daarna bleef de wind constant op 22-25 knopen hangen (6Bft.) en de combinatie van 2 riffen en stagfok bleek hiervoor de juiste zeilvoering.

De inktzwarte luchten schoven voor, achter en over ons langs en veel zon zat er niet meer tussenin. Bij de sluis bleek de harde wind voor sommige jachten teveel gevraagd van de stuurmanskunst en voor ons was het daar vooral het ontwijken van die onverwachte bootbewegingen dat onze aandacht vroeg. Het is erg prettig te merken dat de Noordkaper ook bij deze omstandigheden prima te besturen valt. Ook het wegkomen van een lagerwal vormt geen probleem.

We liggen in een beschut hoekje van de haven, waar de ene bui na de andere overkomt. Gelukkig merken we weinig van de wind op deze plek. Morgen een korte tocht naar Stavoren en dan even Friesland in. En: zometeen gaan de kachel en de kaarsen knus weer aan!

De Nieuwe Meer sluis om 0115 uur.

Maandag 18 augustus 2014:

• Amsterdam – Muiden , 10 mijl, 2333 mijl totaal
• Vertrek: 1430 uur,aankomst 1700 uur
• Wind: ZW 5-6
• Weer: zeer veel buien en veel wind, 15 graden

Vannacht om 0110 uur konden we door de bruggen richting Amsterdam. Veel geslapen hebben we niet. Gelukkig was het opgeklaard en droog en was de wind afgenomen. De tocht door Amsterdam verliep vlot en zonder problemen. Zondagnacht en er was geen mens op straat. Dat geeft midden in zo’n wereldstad een heel aparte sfeer: met 15 boten varen door een donkere, uitgestorven stad. Het laatste stukje vanuit de Oude Houthaven naar en over het IJ was nog spannend omdat er een licht op de strekdam niet brandde en we verblind werden door de halogeenlampen van de werf aan de overkant. Lastig om de juiste koers te varen en tegelijkertijd eventuele scheepvaart op het IJ te spotten. Dankzij onze sterke schijnwerper konden we de uitgang toch zonder problemen vinden.

Om 0330 legden we aan in Amsterdam Marina. Na de aankomstborrel doken we om 0400 uur het bed in. De volgende ochtend woei de stront van de dijken en kwamen er zeer felle buien over. Erg beschut lig je niet in deze haven. Bovendien heb je bij ZW wind de stank van de Petroleumhaven en de herrie van de naastgelegen werf. We deden alles zeer rustig aan. ’s Middags nam de wind (maar niet de buien) een beetje af en we konden prima zeilen op het IJ richting Markermeer. Zij het dat elk half uur een flinke bui overkwam. We schutten als enige door de Oranje sluizen en daarna was Muiden niet ver meer. We voeren ‘plat voor ’t lappie” zoals de Hagenees het zegt. In de stromende regen legden we aan. We liggen pal naast de Groene Draeck, het zeiljacht van onze koning! We denken niet dat hij morgen zal zeilen, gezien het weer….

Naast het koninklijk jacht! Welke is het mooist???

Lekker uit eten in een tentje bij de sluis en de avond is weer goed. We zullen wel weer vroeg onder de wol gaan want zo’n nacht doorhalen hakt er toch wel in! De komende dagen doen we nog een rondje IJsselmeer/Friesland. Normaal doen we dat altijd in de herfstvakantie, maar het weer is momenteel slechter en kouder dan normaal half oktober, dus ergens past dat wel. We hebben het nog steeds enorm naar ons zin op de boot!

Het Muider slot.

Regen, regen, regen…

Zondag 17 augustus 2014:

• Gouda – Amsterdam Nieuwe Meer: 26 mijl, totaal 2317 mijl
• Vertrek: 1000 uur, aankomst 1900 uur.
• Wind: ZW 5
• Weer: bewolkt, veel regen, 15 graden

Vandaag was het herfst met veel bewolking, wind en regen. En koud. ’s Ochtends was het nog redelijk droog. De staande mast route is intensief varen. Je vaart in een konvooi van brug naar brug en telkens is het even wachten, stilhouden voor de brug, opletten op de andere boten, goed manoeuvreren met de motor in de sterke wind en weer verder. Vandaar dat we zo lang deden over die 26 mijl.

De spoorbrug bij Gouda.

Over de Gouwe ging het met zijn oude hefbruggen, door Alphen aan de Rijn, waar je bij de mensen door hun achtertuin naar binnen kijkt, en dan richting Haarlemmermeer en langs Schiphol, waar de vliegtuigen rakelings over de mast lijken te vliegen. De hele tijd vaar je in een bak met water, die vele meters hoger ligt dan het polderland beneden. Hoe hebben ze Nederland zo kunnen maken!

De hefbrug bij Waddinxveen.

De Schipholbrug over de A9 draait maar een paar maal per dag vanwege het drukke verkeer. Terwijl er een gigantische bui over kwam (zie de eerste foto) kookten wij lekker ons maaltje en hadden we 2 uur om te relaxen.

Nu liggen we voor de Nieuwe Meer sluis voor de brug van de A10 en de spoorbrug. Die draait pas vannacht rond 2400 uur. We gaan dan met een boot of 15 in konvooi door nachtelijk Amsterdam. Een aantal Duitsers, die het voor het eerst doet, is behoorlijk nerveus. Wij hebben het al vaker gedaan. Het is zeer intensief en vermoeiend, maar ook boeiend om midden in de nacht door onze hoofdstad te varen terwijl alle bruggen voor je open gaan. Een aparte ervaring. Gelukkig belooft het vannacht droog te blijven. We hebben veel lekkere dingetjes in huis en met eten blijf je wel wakker. Rond 0400 – 0430 hopen we op het IJ te zijn  om goed bij te slapen in de jachthaven aldaar. Nu eerst wat slaap pakken!

Afscheid van Willemstad. Hier scheen de zon nog.

Zaterdag 16 augustus 2014:

• Willemstad – Gouda: 35 mijl, totaal 2291 mijl
• Vertrek: 0830 uur, aankomst 1715 uur
• Wind: WNW 3-4 toenemend 5
• Weer: bewolkt, één bui bij Dordrecht, verder droog

De staande mast route is een lange tocht tijdens welke je goed moet opletten vanwege de vele beroepsvaart. Bovendien duurt een dag lang omdat je steeds moet wachten op bruggen en sluizen. We maakten een mooie tocht over het Hollands diep. Zelfs de industrie zag er in het tegenlicht leuk uit.

Het Moerdijk industriegebied.

Voor de Moerdijkbruggen draaiden we de Dortse Kil in, waar we flink tegenstroom hadden. Daardoor haalden we op het nippertje de 11.12 uur spoorbrug van Dordrecht niet. Uurtje wachten dus, terwijl een forse bui over kwam.12.12 uur gingen we door de brug en op de Noord kregen we stroom mee. Om 12.45 waren we bij de brug in Alblasserdam, maar die draaide pas om 14.15. En nergens een plekje om even aan te leggen. Met een toenemend aantal boten draaiden we rondjes, waarbij je nog terdege rekening moet houden met de stroom en de vele beroepsvaart. Goed achterom kijken dus!

Toen we er eindelijk door waren ging het als een speer richting Rotterdam over de Nieuwe Maas. Vlak voor de Brienenoord brug sloegen we rechtsaf de Hollandse IJssel op. We konden nog net met ons “treintje” jachten mee door de Algerabrug.

De skyline van Rotterdam in de verte.

Het is ons een raadsel waarom iedereen zo loopt te jakkeren op die staande mast route. Je mag er maar 5 knopen, en toch gooit iedereen het gas open om met brullende motor 6 knopen te varen. En vervolgens met z’n allen weer liggen te wachten voor de volgende brug.

De Hollandse IJssel is zo’n echt Nederlandse getijrivier. Je kunt de geschiedenis nog van de kleine dorpjes afzien. Helaas is de oever grotendeels volgebouwd met sjieke huizen, elk met hun eigen sloepje in een hijsmechaniek. Verder is er nog flink wat industrie aan de kades, dus echt natuur? Nou nee…

We gingen vlot door de sluizen bij Gouda en liggen nu in de piepkleine jachthaven van de watersport vereniging Gouda, zodat we morgen om 10.27 uur de eerste opening van de spoorbrug kunnen pakken. Dat wordt dan ook weer een lange dag, want midden in de nacht gaan we door Amsterdam. Gelukkig hebben we een aantal uren wachttijd in de Nieuwe Meer, want de bruggen draaien pas na middernacht. We kunnen dan mooi even wat slaap pakken.